Ulubiony przedmiot
Administrator:A.Stećko
Copyright © 2024 Zespół Szkolno-Przedszkolny w Kałkowie. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Joomla! jest wolnym oprogramowaniem dostępnym na licencji GNU GPL.
Naszą witrynę przegląda teraz 14 gości
 11 listopada, choć przypada na jesienną porę roku, jest dniem niezwykle radosnym w kalendarzu rocznic naszej Ojczyzny i naszej szkoły. Symbolicznie w tym dniu świętujemy odzyskanie niepodległości przez Polskę. Po 123 latach niewoli naznaczonej walką, cierpieniem i wysiłkiem wielu pokoleń Polek i Polaków – nasz kraj odzyskał upragnioną suwerenność. Rok 2018 wyznacza szczególną, bowiem setną rocznicę Wielkiej Wiktorii narodu polskiego. W podziękowaniu za ofiarę i trud kilku pokoleń naszych rodaków oraz chyląc czoła przed wszystkimi bohaterami tamtych wydarzeń uczniowie, nauczyciele, rodzice Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w Kałkowie włączyli się w uczczenie tego ważnego jubileuszu całej polskiej wspólnoty. Dnia 16 listopada 2018r. na hali widowiskowo - sportowej Zespołu Szkolno- Przedszkolnego w Kałkowie zorganizowano uroczystość rocznicową, w której udział wzięli: Burmistrz Otmuchowa Jan Woźniak wraz z przedstawicielami Gminy i Urzędu Miejskiego w Otmuchowie, Wicekurator Oświaty w Opolu Artur Zapała, Członek Zarządu Województwa Opolskiego Antoni Konopka, Prezes Wspólnoty Polskiej oraz redaktor Radia Opole Halina Nabrdalik, bryg.w st.spocz. Pan Henryk Wierny, członek Wspólnoty Polskiej Stanisław Wierzgoń, Radni Gminy Otmuchów na czele z Przewodniczącym Stanisławem Zaczykiem, ks. dziekan Eugeniusz Magierowski i ks. proboszcz Ireneusz Foszczyński, dyrektor RCRE w Opolu Stanisław Rożniatowski, kierownik KRUS w Nysie Natalia Wdowikowska, przedstawiciele PUP w Nysie, PZDR, Nadleśnictwa Prudnik, dyrektorzy szkół i przedszkoli, przedstawiciele nauczycielskich związków zawodowych, emerytowani nauczyciele i pracownicy obsługi Zespołu, sołtysi, przewodniczący Rad Sołeckich, Kół Gospodyń Wiejskich, przedstawiciele instytucji działających na rzecz dziecka: PPP, PCK, M-GDK, NZOZ „Sal-Med” przedstawiciele przedsiębiorstw, instytucji, firm i sponsorów współpracujących ze szkołą. Uroczystość rozpoczęła Dyrektor Zespołu Jolanta Potoczak, która w pełnym refleksji przemówieniu przedstawiła smutną historię losów narodu polskiego w drodze do niepodległości. „Niechaj żywi nie tracą nadziei I przed narodem niosą oświaty kaganiec, A kiedy trzeba na śmierć idą po kolei, Jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec.” Kiedy Polska w 1795 roku przestała istnieć na mapach świata jako państwo, Polacy byli przygnębieni, może nie do końca rozumieli, co się stało, ale nadzieja w nich nie umarła. Nasz wieszcz narodowy kilkadziesiąt lat później wskazał im jedną z dróg do naprawy i odnowy. Naród, po wielkich, niespełnionych oczekiwaniach epoki napoleońskiej, po tragicznych w skutkach powstaniach – listopadowym w 1830r. i styczniowym w 1863r., należało przygotować do dalszej walki, innej walki – intelektualnej. Właśnie ona, w połączeniu z walką zbrojną, przyniosła Polsce niepodległość w 1918r. Obchodzimy dzisiaj setną rocznicę tamtych radosnych dni, kiedy nasi przodkowie, wiwatując na ulicach miast krzyczeli za poetą: „Moja Ojczyzna wolna, wolna…” Zanim jednak do tego doszło, minęły w niewoli rosyjsko - niemiecko - austriackiej 123 lata. Lata poniewierki, prześladowań, lata walki z polskością. W zamyśle naszych zaborców Polacy jako naród mieli przestać istnieć. Do tego służyły dwie ideologie – germanizacja i rusyfikacja – które chciały nas wynarodowić. To czym jest wolność, wie na pewno tylko ten, kto ją utracił. Dom rodzinny, rodzina polska stała się jej ostoją. To dzięki ówczesnym mamom, babciom, ojcom, którzy nad kołyską dzieci się pochylali i „mówić po polsku nauczali” przetrwał język polski, przetrwał naród. To polska rodzina nauczyła dzieci swoje, jak być Polakami. Ale wolność „krzyżami się mierzy”, więc Polacy nie ustawali w walce. Po nieudanych powstaniach przyszedł czas wielkiej wojny światowej. Przygotowany naród wziął w niej udział. Los na szczęście nie pozbawił nas wielkich przywódców: marszałek Józef Piłsudski, ale także – Ignacy Daszyński, Wincenty Witos, Roman Dmowski, Ignacy Paderewski i wielu innych. Wielcy politycy, którzy doskonale rozumieli, że w ważnej chwili na bok trzeba odłożyć spory ideologiczne, bo najważniejsza jest niepodległość Polski. Tak to rozumiał również Józef Piłsudski, który wołał: „ Z dniem dzisiejszym cały Naród skupić się winien w jednym obozie pod kierownictwem Rządu Narodowego. Poza tym obozem zostaną tylko zdrajcy, dla których potrafimy być bezwzględni.” I to właśnie, min, ich działalność polityczna sprawiła, że wielkie mocarstwa światowe –Francja, Anglia, Stany Zjednoczone - biorące udział w I wojnie światowej, uznały, że Polska musi istnieć, że problem Polski, który niektórzy usiłowali na zawsze usunąć z dziejów Europy – wrócił na nowo. Klęska zaborców: Rosji, Niemiec i Austrii sprawiła, że sprawa niepodległości naszej ojczyzny ogromnie przyspieszyła. Tylko – przyspieszyła, bo wolność Polacy wywalczyli sobie sami - to była najdłuższa wojna nowoczesnej Europy, trwała 123 lata i zakończyła się zwycięsko. W Polsce w 1918 roku nie było prawie nic. Rozdarty na trzy części kraj różnił się między sobą rozwojem gospodarczym, podziałem administracyjnym. W gruzach leżały miasta i wsie. Zastraszający był poziom analfabetyzmu. Były zaczątki armii. Wszystko trzeba była rozpoczynać od nowa. I tak jak uczył Kamil Cyprian Norwid, że „Polska to wielki zborowy obowiązek”, cały naród wziął się do pracy. W ciągu trzech lat stworzono armię, która odparła nawałę bolszewicką i uratowała nie tylko nasz kraj, ale całą Europę przed zbrodniczą ideologią Lenina. Uporządkowano administrację, uchwalono nowoczesną konstytucję. Powoli, ale zdecydowanie przystępowano do rozwoju przemysłu, porządkowano rolnictwo, przeprowadzono reformę walutową. Polska stała się ważnym strategicznie i gospodarczo partnerem w Europie. Polacy doskonale rozumieli przesłanie marszałka, że „Być zwyciężonym i nie ulec – to zwycięstwo, zwyciężyć i spocząć na laurach – to klęska”. Rozwój naszego państwa przerwał wybuch II wojny światowej. Polska w 1939 roku ponownie utraciła niepodległość. Odzyskała ją po zwycięstwie nad Niemcami w 1945 roku, ale odzyskana wolność nie była pełna. Polska stała się krajem zależnym od Związku Radzieckiego, tak wówczas nazywano Rosję. Tą zależność, suwerenność i niepodległość wywalczyli ci, którzy opierali się bolszewizmowi w pierwszych latach po wojnie, ci, którzy opierali mu się w latach 60, i ci, którzy w latach 70, stworzyli już jawną, choć nielegalną opozycję, oraz ci w końcu, którzy stworzyli jeden z największych tego rodzaju ruchów w historii, ruch bezprecedensowy, ruch „Solidarność”. Wszyscy dziś wspominamy i o tym pamiętamy. Ponieważ głęboko wrosły w serca i wryły się w pamięć słowa naszego wielkiego Polaka, dziś świętego papieża Jana Pawła II, który w roku 1979, na rok przed powstaniem „Solidarności” wołał do nas z Placu Zwycięstwa w Warszawie: „ Nie może być Europy sprawiedliwej bez Polski niepodległej na jej mapie… I wołam ja, syn polskiej ziemi, a zarazem ja- Jan Paweł II papież, wołam z głębi tego tysiąclecia, wołam w przeddzień Święta Zesłania – niech zstąpi Duch Twój! I Odnowi oblicze ziemi, Tej ziemi.” Dzięki przemianom demokratycznym w naszym kraju runął mur berliński i następne kraje, tzw. Europy Wschodniej, będące zależne od Związku Radzieckiego po 1945 roku, odzyskiwały wolność. W końcu rozpadł się i Związek Radziecki. Dzisiaj nasza Ojczyzna jest wolna. I znowu nasuwają się słowa św. Jana Pawła II: „ To jest moja Matka ta ziemia. To jest moja Matka ta Ojczyzna…” Dziś z podniesioną głową, dumnie kroczymy po ulicach. Bo mamy z czego być dumni. Polska to piękny kraj ze wspaniałą tradycją. Ważny w Europie i świecie. Mówić dobrze i z godnością o Polsce, uczciwie dla niej pracować to nasze dzisiejsze zadanie, to nasz dzisiejszy patriotyzm. I znowu przypominają się słowa marszałka Piłsudskiego: „Naród, który nie szanuje swej przeszłości nie zasługuje na szacunek teraźniejszości i nie ma prawa do przyszłości.” Europa jednoczy się od dziesiątek lat. To jedna z gwarancji pokoju. Bierzemy w tym udział i jesteśmy z tego dumni. Niech nasz patriotyzm, nasza praca dla Ojczyzny idzie w kierunku, aby było to trwałe jednoczenie się państw i narodów. Niech każdy z nas czuje się odpowiedzialny „ za to wielkie dziedzictwo, któremu na imię Polska. To imię nas wszystkich określa. To imię nas wszystkich zobowiązuje. To imię nas wszystkich kosztuje.” – tak pojmował patriotyzm św. Jan Paweł II i tak powinniśmy my go pojmować”. Po przemówieniu nastąpiła część artystyczna, podczas której można było podziwiać umiejętności taneczno - wokalne zaprezentowane przez przedszkolaków pod kierunkiem R. Bednarek. Polonez, polski taniec narodowy w wykonaniu najmłodszych wprowadził wszystkich w atmosferę tego patriotycznego święta. Najwięcej emocji dostarczył jednak montaż słowno –muzyczny, który obejmował treści historyczne, pieśni i wiersze. Wzruszające interpretacje muzyczne i recytatorskie patriotycznych utworów dzieci i młodzieży szkolnej, zostały poparte prezentacją multimedialną. Dzięki tej wizualizacji można było lepiej zrozumieć rozterki i uczucia walczących o niepodległość. Nad przygotowaniem programu artystycznego czuwali nauczyciele: G. Węgrzyn, M. Szandor, A. Stećko. Zwieńczeniem uroczystości było wspólne posadzenie przed szkołą limby - drzewka symbolizującego Wolność, które zostało przekazane na ręce uczniów przez przedstawicieli Nadleśnictwa Prudnik. Uroczystego przewiązania drzewka biało-czerwoną wstęgą dokonał Burmistrz Otmuchowa. Uczestnicy uroczystości mieli również możliwość obejrzenia historycznej ekspozycji przygotowanej pod kierunkiem K. Hejmej i I. Dukała. W dniach rocznicowych odradza się w nas – indywidualnie i zbiorowo polski romantyzm. W codziennym życiu starajmy się jednak być pozytywistami. Roman Dmowski napisał kiedyś: „Jesteśmy różni, mamy różne zainteresowania, ale łączy nas jeden cel. Cel ten to Ojczyzna, dla której chcemy żyć i pracować.” Zatem nasuwa się refleksja, ze nasza codzienna, sumienna i dobrze wykonywana praca oraz przyzwoite życie to patriotyzm XXI wieku. Składając hołd wierszem i pieśnią naszym przodkom za najcenniejszy dar, jakim jest wolność, pamiętajmy, że powinnością nas wszystkich jest zachowanie jej dla pomyślności obecnych i przyszłych pokoleń. Służmy zatem jeden drugiemu, czyńmy bliźniemu tak jak byśmy chcieli aby nam czyniono. Członek Zarządu Wspólnoty Polskiej Henryk Wierny przekazał na ręce dyrektora szkoły pamiątkową statuetkę Józefa Piłsudskiego. Na zakończenie tej uroczystości wszyscy goście otrzymali symboliczne pamiątki, które wykonały Panie: K.Ludwa, J.Pacławska i K.Wojtaczka. Dyrektor Zespołu Jolanta Potoczak podziękowała wszystkim gościom za przybycie na uroczystość, a nauczycielom i pracownikom obsługi Zespołu za zaangażowanie w przygotowanie tego ważnego przedsięwzięcia. ZAPRASZAMY DO GALERII |
